دو نسخه‌ی متفاوت از این انجیل‌های قدیمی وجود دارد. یکی مربوط به قرن ۱۶ ام که در اسپانیا پیدا شد و دومی که ۱۵۰۰ ساله است و در ترکیه پیدا شده است.
نسخه‌ای که در این کلیپ ذکر می‌شود واضحاً حضرت محمدﷺ را به عنوان پیامبر خدا معرفی می‌کند. انجیل دیگری در غارهای قُمران کشف شده که باز ظهور حضرت محمد را پیش‌بینی می‌کند.
کلیساها چاره‌ای جز این ندارند که این انجیل‌ها را انکار کنند؛ چراکه اگر چنین نکنند، کل مسیحیت رد خواهد شد. تنها الله می‌تواند هدایتشان کند؛ یا دومین ظهور عیسی (علیه السلام)
منبع تاریخ: این یافته را رسانه‌های جمعی به عنوان دست‌نوشته‌ای ۱۵۰۰_۲۰۰۰ ساله از انجیل برنابا گزارش کردند، ویکی پدیا، واتیکان.
منبع پیش‌گویی: ویکی پدیا، دیلی میل نیوز، نیرالند. طبق این منابع، در این انجیل بیش از ۱۵ بار به حضرت محمد اشاره شده است.
این صفحات در قالب عکس، در archive.org قابل دسترسی هستند.
حضرت محمدﷺ در طومارهای دریای مرده
(طومارهایی مربوط به حدود ۱۰۰ سال قبل از میلاد مسیح تا ۷۰ سال پس از میلاد، که در غارهایی بالای دریای مرده (بَحْر المِیِّت) یافت شد)
در اشعیا ۴۲ به حضرت محمدﷺ اشاره شده است. در اولین آیه‌ی طومارهای دریای مرده، به او با نام احمد اشاره شده، دقیقا همان چیزی که قرآن گفته است. مسیحیان در نسخ جدید آن را به اشتباه atmic ترجمه می‌کنند؛ اما در نسخه‌ی قدیمی طومارهای دریای مرده، احمد است. مکان او نیز آورده شده که در عربستان زندگی می‌کند. این انجیل اشاره می‌کند که محمد از تبار قیدر خواهد بود. همچنین به این اشاره می‌کند که در سلع، که در مدینه است، به او وحی خواهد شد.
به حضرت محمدﷺ همچنین در اشعیا ۲۹:۱۲ اشاره شده است، که در باره‌ی اولین وحی بر محمد است. در طومارهای دریای مرده (۲۹:۱۲) همچنین به نام غار (حرا) که محمد از آنجا وحی دریافت می‌کرد اشاره شده است.
غزل غزل‌ها ۵:۱۶ می‌گوید: شیرین‌سخن است؛ او محمد (محمدیم) است. او محبوب من، او دوست من، فرزند اورشلیم است. در عبری پسوند «یم» نشانه‌ی جمع است که برای احترام استفاده می‌شود. اما مسیحیان نام حضرت محمدﷺ را ترجمه کرده‌اند.
اینجا به‌روشنی به نام محمد اشاره شده است؛ همانطور که در متون هندی در وداها اشاره شده است.
