خلاصه‌ای از مفاهیم پایه‌ای که پیش از ورود به مسئله وجود خدا باید بدانیم…

در فلسفه به دیدگاه باور به وجود خدا تئیسم گفته می‌شود.
تئیسم مشتق شده از کلمه theos یونانی به معنی خدا می‌باشد.
ادیان الهی‌ای مانند اسلام، مسیحیت و یهودیت مدافع تئیسم هستند.
بنابراین ادیان خالقی قادر مطلق،دارای رحمت نامحدود، خیر و عالم مطلق وجود دارد.
آتئیسم نیز به معنی رد تئیسم می‌باشد، به عبارت دیگر آتئیسم باور به نبود خدا می‌باشد.
کلمه باور بسیار به شکل فکر کردن به درستی ادعایی به شکلی جزمی، کورکورانه و بدون دلیل درک می‌شود، درحالی که این نادرست است ، باور ها دو قسم‌اند:

باورهایی که توجیه شده‌اند و باورهایی که توجیه نشده‌اند.معرفی ذکر شده تنها در خصوص باورهای توجیه نشده وارد است. باورهای توجیه شده فکر کردن به درستی ادعایی متصل به هرگونه توجیه و یا دلیل معقول می‌باشد.
بسیار مواجه خواهید شد که بعضی نئوآتئیست‌ها با حرکت از این درک اشتباه با شعارهایی مانند؛

• * نمی‌خواهم باور کنم، می‌خواهم بدانم. *سعی در نقد دین می‌کنند.
  حال اینکه خود دانش نیز نوعی باور است، دانش باوری توجیه شده و دارای ویژگی درستی می‌باشد.
  بیان این سخن که می‌دانم زمین گرد است اما باور به گرد بودن زمین ندارم، احمقانه است.
  بدون باور به چیزی نمی‌توانید آن را بدانید.
  همانند تمام باورها باور به بودن خدا ( تئیسم ) یا نبودن خدا ( آتئیسم ) می‌تواند موجه یا ناموجه باشد.
• اما موجه بودن یک باور به چه معناست؟ یک باور با ارائه برهان‌ها ( دلایل ) به نفعش پایه گذاری می‌شود.
• برهان‌ها احتمال درست بودن آن باور را افزایش می‌دهند.
• دلیل و یا برهان مدرکی که یک ادعا را در درجه قطعیت ریاضیاتی اثبات کند نمی‌باشد.
• ارائه اینگونه مدرکی در خصوص هیچ مسئله فلسفی جالب توجه‌ ممکن نیست.
• ممکن است در بسیاری از مواقع با بیاناتی مانند:
• *وجود خدا بصورت قطعی نشان داده نمی‌شود، درنتیجه موضوع مربوط به باور است. *مواجه شویم.
  در کنار نادرست استفاده شدن مفهوم باور در این بیانات، انتظاری که این جملات بوجود می‌آورند نیز درست نمی‌باشند.
  اینکه جهان خارج و خود شما یک شبیه‌سازی کامپیوتری نیستید و یا اینکه کاغذی که در درستتان نگه داشتید حقیقی است را نیز نمی‌توانید بصورت ریاضیاتی اثبات کنید.
  و یا ربات‌های غیرهوشمند بسیار زیرکانه طراحی شده نبودن انسان‌هایی که اطرافتان می‌بینید را نیز نمی‌توانید بصورت ریاضیاتی اثبات کنید.
  اما این به معنی غیرموجه و جزمی بودن باورتان به حقیقی بودن هوایی که تنفس می‌کنید و یا موجودی هوشمند بودن مادرتان نمی‌باشد.
• برهان‌ها توسط گزاره‌ها حمایت می‌شوند.
• گزاره‌ها دلایل میانی مورد استفاده برای حمایت از نتیجه برهان هستند.
• بیشتر بودن احتمال درستی اینها از احتمال نادرستی‌شان برای موفق کردن برهان کفایت می‌کند.
• همانطور که در بالا بیان کردیم، فلسفه معاصر برای هیچ انتاجی دنبال اثبات قطعی نمی‌باشد.
• اساسا هدف اصلی براهین اثبات وجود و یا عدم وجود خدا نیز بسیار بیشتر از اثبات قطعی وجود خدا یا ابطال به تمام معنای آتئیسم یا اثبات قطعی عدم وجود خدا یا ابطال به تمام معنای تئیسم، به میان آوردن این است که باور به وجود خالقی ازلی و صاحب علم و اراده و قدرت ( تئیسم ) در مقایسه با باور نکردن به وجود آن ( آتئیسم ) ، بسیار منطقی‌تر است.
• و یا به میان آوردن این است که باور به عدم وجود خالقی ازلی و صاحب علم و اراده و قدرت ( آتئیسم ) در مقایسه با باور کردن به وجود آن ( تئیسم ) ، بسیار منطقی‌تر است.

نویسنده: انیس دوکو ( enis doko ) /مقاله آتئیسم و نقد‌هایش، نوشته پرفسور انیس دوکو https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=http://www.enisdoko.com/wp-content/uploads/2017/10/Ateizm-Ele%25C5%259Ftirisi.pdf&ved=2ahUKEwjG86vy5uPiAhUZ5uAKHQY0DCMQFjANegQIBxAB&usg=AOvVaw3cyZnRHsdvXYTTaolStb3w